امیر حق شناس آدرمنابادی - دانشجوی دکتری منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
منوچهر حیدرپور - استاد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان

برکه های تثبیت و تالاب های مصنوعی دو تکنولوژی هستند که بطور وسیع برای تصفیه ثانویه و تکمیلی پسابها مورد استفاده قرار میگیرند. هر کدام از این تکنولوژیها دارای مزایا و معایبی است که برای استفاده از آنها نیاز است تا طراحان با این ویژگیها بیشتر آشنا گردند. دراین مقاله سعی شد تا جوانب مختلف این دو سیستم از جمله ویژگی های کلی، مزایا و محدودیتها، کارایی مورد انتظار و هزینه ها مورد بررسی و مقایسه قرار گیرند. این مقایسات نشان داد که استفاده از هر کدام از این فناوری ها بستگی به شرایط محلی مانند شرایط آب و هوایی، آلاینده های موجود در پساب، قیمت زمین و مصالح ، دوری و یا نزدیکی به مراکز جمعیتی، ارزش آب و موارد مصرف آن و کیفیت مورد نظر خروجی دارد. بطور کلی تالاب های مصنوعی نیاز به زمین کمتری نسبت به برکه های تثبیت داشته و کارایی بیشتری از آنها مورد انتظار است و در نوع زیرسطحی آنها مشکلاتی مانند تبخیر، بو و تجمع حشرات وجود ندارد. برکه های تثبیت دارای طراحی آسان بوده و بهره برداری و نگهداری آنها نیاز به صرف انرژی و هزینه کمتری دارد. ضمن اینکه بدلیل مجاورت با نور و هوا شرایط برای توسعه میکروارگانیزم ها و تصفیه بیولوژیکی هوازی در آنها بیشتر فراهم خواهد بود.

برکه های تثبیت، تالاب های مصنوعی، ویژگی ها، تصفیه پساب، هزینه ها