فرشاد خشائی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه تبریز
حامد حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران دانشگاه گیلان
رضا دلیرحسن نیا - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه تبریز
سینا بشارت - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه ارومیه

دریاچه ارومیه به عنوان بزرگترین دریاچه داخلی ایران، نقش مهمی در محیط زیست و اقتصاد شمال غرب کشور دارد. این دریاچه یکی از زیستگاه های طبیعی مهم در منطقه آذربایجان می باشد و از نظر داشتن مواد معدنی گوناگون، دارای یکی از کمیابترین منابع طبیعی بوده اما امروز با تهدیدی بسیار جدی روبروست. 2 متر مواجه شده که این امر کاهش بسیار شدید / دریاچه ارومیه در دهه اخیر با افت تراز آب در حدود 5 مساحت دریاچه را به دنبال داشته است. در این راستا، بررسی روند تغییرات تراز آب دریاچه ارومیه می تواند راهگشایی برای رفتارشناسی تغییرات این پیکره آبی گردد. در این تحقیق روند تغییرات تراز آب دریاچه ارومیه طی دوره 46 ساله ( سال های 90-1346) با استفاده از آزمون ناپارامتری من- کندال بررسی و مقادیر آماره این آزمون استخراج شد و مشخص گردید که در طی سال های دوره مطالعه تراز آب دریاچه روند کاهشی با معنی داری در سطح 1% می باشد. همچنین با تقسیم این دوره به سه دوره 15 ساله مشخص گردید که شدت نزول تراز دریاچه در 15 ساله انتهایی یعنی از سال 1376 تا 1390 افزایش یافته که با این روند می توان تصور بحران خیلی جدی را در منطقه اعم از مسائل زیست محیطی، کشاورزی و بهداشتی داشت.

آزمون ناپارامتری، افت تراز آب، دریاچه ارومیه، روند تغییرات ، من- کندال