فرزانه ساسانپور - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی
مهدی صدیق - فارغ الحصیل کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی

ساماندهی فضاهای شهری مخاطرات انسانی را کاهش می دهد که یکی از این مخاطرات ناهنجاری های اجتماعی است. تئوری فضای قابل دفاع بر این نظریه استوار است که با طراحی و برنامه ریزی مناسب و کاربری صحیح محیط و فضاهای شهری می توان میزان جرم و ناهنجاری ها ی اجتماعی را کاهش داد. همانگونه که فضاهای شهری می توانند با برنامه ریزی و طرح ریزی صحیح محل بروز و نمود فضایل انسانی باشند از جهت دیگر می توانند از طریق رها شدگی در برنامه ریزی ها و طرح ریزی های نادرست و سادهانگارانه به مکان بروز انواع جرایم شهری تبدیل گردند. هدف مقاله حاضر بررسی کاهش جرم و ناهنجاری های اجتماعی از طریق ساماندهی فضاهای بی دفاع شهری در منطقه 12 تهران هست. روش مقاله از نوع توصیفی – تحلیلی است. براساس یافته های پژوهش محیط بر رفتار آدمی تاثیر زیادی دارد و ساماندهی فضاهای بی دفاع شهری رابطه مستقیمی با کاهش ناهنجاری های اجتماعی دارد و با ساماندهی فضای قابل دفاع می توان از میزان ناهنجاری های اجتماعی کاهش داد. در این مقاله سعی شده راهبردهای کاربردی برای کاهش مخاطرات انسانی در فضاهای بی دفاع شهری ارائه گردد.

ساماندهی، فضاهای قابل دفاع، مخاطرات انسانی