افسانه راز - شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، دانشگاه مازندران
کامیار موقر نژاد - شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، دانشگاه مازندران

مهمترین روش برای شکستن پیوندهای میان واحدهای سلولز و تجزیة آن به گلوکز، هیدرولیز آنزیمی آن توسط آنزیمهای سلولاز می باش د. از آنجایی که سطح تماس در معرض مولکول های آنزیم بر روی سلولز محدود بوده و همچنین عواملی همچون تشکیل انواع کمپلکس های فعال و غیرفعال، مواد تولیدی شامل گلوکز و سلوبایوز و غیر فعال شدن آنزیم و ... باعث کاهش فرآیند جذب آنزیم روی سلولز می شود، همواره در محیط واکنش آنزیم بصورت آزاد باقی می ماند . جذب دوباره و بازیافت این آنزیم های آزاد کمک فراوانی به فرآیند هیدرولیز چه از نظر اقتصادی و چه از نظر کارآیی فرآیند می کند . در این مطالعه با بهره از تجربیات پیشین و با انجام یکسری آزمایش، بازیافت آنزیم در این فرآیند برای شرایط مورد آزمایش بررسی شده است. همچنین برای مقایسة نتایج تجربی با تئوری واکنش، از مدل قطعه کوچک شونده استفاده شده است .

بازیافت آنزیم - هیدرولیز آنزیمی - تولید اتانول - سلولز