مژگان شیرین پور - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سعید اهری زاد - دانشیار گروه بهنژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
محمد مقدم واحد - استاد گروه بهنژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سید ابوالقاسم محمدی - استاد گروه بهنژادی و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

تولید ارقام برتر که به افزایش تولید گندم کمک کرده است، بدون شناسایی و استفاده از تنوع ژنتیکی آنها امکانپذیر نمیباشد. موفقیت بهنژادگران گیاهی در آینده به حفظ ذخایر ژنتیکی در زمان حال بستگی دارد. بنابراین شانس موفقیت آنها در گرو امکان انتخاب مواد مناسب و وجود تنوع میباشد. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی، 38 لاین اینبرد نوترکیب گندم نان حاصل از تلاقی ارقام زاگرس (تیپ رشدی بینابین، زودرس و مقاوم به خشکی) و نورستار (تیپ رشدی پاییزه، دیررس و مقاوم به سرما) به همراه والدین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بینلاینها از نظر عملکرد دانه و اجزای عملکرد اختلاف معنیداری وجود دارد. معنیدار بودن اختلاف لاینها و نیز میزان بالای ضریب تغییرات فنوتیپی و بازده ژنتیکی برای عملکرد دانه، تنوع ژنتیکی زیاد بین لاینهای مورد مطالعه از لحاظ این صفت را نشان داد. صفات تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در مترمربع به ترتیب بالاترین میزان وراثتپذیری را داشتند.

تنوع ژنتیکی، لاین اینبرد نوترکیب، وراثتپذیری