وحید صیادی - کارشناس ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
علی اشرف مهرابی - عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
مهدی صیدی - عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
خشنود نوراللهی - عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام

در این مطالعه از گیاه دارویی بابونه آلمانی استفاده شد. کالزایی در محیط کشت موراشیک و اسکوک( 1962 ) انجام گردید. در آزمون های مقدماتی القاء کالوس بعد از اینکه بهترین سطح تنظیم کننده رشدی مشخص شد، کشت سوسپانسیون سلولی بر روی همین سطح تنظیم کننده رشدی(محیط کشت حاوی 1 میلیگرم در لیتر کینتین + یک میلیگرم در لیتر نفتالین استیک اسید) بدون اضافه کردن آگار انجام گرفت. آزمایش با اندازه گیریهای تکراری در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی انجام شد و میانگینها با استفاده از آزمون دانکن در سطح احتمال 0/05 مقایسه گردیدند. تاثیر غلظت های مختلف متیل جاسمونات (0 و 4 و 8 و 20 و 40 میلی گرم در لیتر) در زمان های متفاوت ( 12 و 24 و 48 و 72 ساعت بعد از اعمال محرک) بر روی صفات وزن تر ، وزن خشک و تعداد سلول مورد بررسی قرار گرفت. غلظت بالای محرک متیل جاسمونات باعث افزایش وزن تر و خشک سلولی میشود. تیمار های با غلظت 20 و 40 میلی گرم در لیتر باعث افزایش قابل توجه ای در رشد سلول شده اند. در تمام غلظتهای اعمال شده همواره سرعت رشد سلول ها و وزن تر وخشک آنها نسبت به گروه شاهد در همان زمان ها بیشتر بود.

بابونه، کشت سوسپانسیون سلولی، متیل جاسمونات، محرک