بابک امیدوار - استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
نگین بینش - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت در سوانح طبیعی، دانشکده محیط زیست، دانشگ

مقاله حاضر به بررسی مشارکت در تامین سرپناه پس از زمین لرزه می پردازد. تجربه های پیشین نشان می دهد در مواردی که ساخت سرپناه بدون دخالت مردم انجام شده، سرپناه ایجاد شده به دلیل مغایرت با خواست مردم و عدم توجه به مسائل فرهنگی در ساخت و ساز، از سوی اسیب دیدگان مورد پذیرش واقع نشده و در نتیجه به شکست برنامه بازسازی مسکن منجر گردیده است. انچه که در برنامه بازسازی مسکن باید مورد توجه قرار گیرد، این است که بازسازی، با همکاری مردم و نظارت دولت انجام گیرد تا اشتباهات بازسازی های گذشته، دیگر بار تکرار نشود و گامی به سوی جلو برداشته شده باشد. در این مقاله ضمن مروری بر ادبیات تخصصی موضوع، به بررسی تجربیات مشارکت در زلزله های پیشین در ایران و جهان پرداخته و ضمن مقایسه و تحلیل، درسهایی را برای به کارگیری در برنامه ریزی بازسازی های اتی از آنها استخراج می کنیم.

زمین لرزه ، سرپناه ، مشارکت مردمی