آمنه معزی - مهندسی محیط زیست، گرایش آب و فاضلاب؛ کارشناس فرآیند شرکت مهندسین تهران بوستن
رویا ظریف - مهندسی شیمی ؛ کارشناس ارشد فرآیند شرکت مهندسین تهران بوستن

تأمین آب قابل شرب امروزه یکی از معضلات اصلی کشورها بوده و از طرفی منابع قابل دسترسی رو به کاهش میباشد، در برخی مناطق بدلیل کمبود بارندگی و عدم دسترسی به منابع سطحی و زیرزمینی آب شیرین احداث سد و یا حفر چاه،کمکی به حل این مشکل نخواهد کرد، بنابراین روشهای دیگری نظیر شیرین کردن آب دریاها خصوصا در مناطق ساحلی مطرح میشود که از قدیم این روش مورد استفاده بشر بوده است اما به دلیل هزینهبر بودن تنها در موارد خاص مورداستفاده قرار میگرفته است، که امروزه با برآوردهایی که صورت گرفته است گاه استفاده از فناوری نمک زدایی حتی کمهزینهتر از احداث، لایه روبی و نگهداری سدها میباشد. به کار بردن روش شیرین سازی آب دریاها مستلزم ارزیابی زیست محیطی و اقتصادی میباشد که در این رابطه یکی از مهمترین تأثیرات احتمالی زیست محیطی دفع پساب تولیدی ناشی ازاین فرآیند با میزان املاح و درجه حرارت بالا میباشد. روشهایی نظیر دفع سطحی، دفع به تصفیه خانههای فاضلاب، دفع به انتهای جریان تصفیه خانه فاضلاب، دفع در برکههای تبخیر و یا حذف کل آب پسماند به منظور دفع پسماند استفاده میشود

آب شیرینکن؛ اثرات زیست محیطی؛ نمک زدایی