ایمان دمیری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری،گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه یزد،دانشکده منابع طبیعی و کویرشناسی
حامد خیراندیش - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه هرمزگان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی
کامران خرد - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه اردکان، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

به منظور ارزیابی کمی رسوبدهی حوضههای آبخیز فاقد آمار استفاده از مدلهای تجربی اجتنابناپذیر است. مدلEPMیکی ازمدلهای مورد استفاده در ایران میباشد که بعضا مورد ارزیابی قرار گرفته و لیکن اغلب ارزیابیها، با استفاده از آمار رسوبرودخانهها انجام پذیرفته و از اندازهگیری مستقیم رسوبات در مخازن سدها و بندها کمتر استفاده شده است در صورتی که اندازهگیری رسوبات مخازن سدها و بندها از دقت بالاتری برخوردار است در این تحقیق حوزه آبخیز دمتنگ در استان فارسشهرستان داراب انتخاب شد، در خروجی این حوزه سدهای خشکهچین ،سنگچین ملاتدار احداث گردید که رسوبات پشت سدها ته نشین شده بود، مقدار رسوبات ته نشین شده در مخازن این سدها از طریق عملیات نقشه برداری و نرم افزارsurferمحاسبه شد. وزن مخصوص ظاهری رسوبات نیز اندازهگیری شد و مقادیر حجمی رسوبات به مقادیر وزنی تبدیل گردید، با استفاده از مدلEPMمقدار رسوب تولیدی حوزهها به صورت حجمی و وزنی برآورد گردید و نتایج نشان داد که میانگین برای مقادیرحجمی و وزنی رسوبدهی برآورد شد که میزان رسوبات در روشEPMنسبت به روش اندازهگیری مستقیم زیادتر است. نتیجتأاینکه در روش اندازهگیری مستقیم به دلیل بالا بودن میزان خطا و همچنین به دلیل اینکه منطقه از نظر زمینشناسی حساس به فرسایش و میزان رسوبات زیاد بوده، دراین روش اندازهگیری مستقیم میزان رسوبات را نسبت به روشEPMکمتر برآورد کرده است. نتیجه میگیریم روش EPMبه دلیل میزان رسوبات بالاتر نسبت به اندازهگیری مستقیم برآورد دقیقتری انجام داده است و در منطقه قابل اجرا میباشد.

حوزه آبخیز دمتنگ داراب ، سدهای اصلاحی، نرمافزار SURFER، ارزیابی، مدلEPM