عبدالهادی ساداتی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان-گروه مهندسی محیط زیست
امیرحسام حسنی - استادیار دانشکده محیط زیست وانرژی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
عبدالکاظم نیسی - استادیار دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مقدمه: هدف از این تحقیق، بررسی کارآیی ماده منعقدکننده پتاسیم فرات( 6) در تصفیه آب روستاهای آبادان (رودخانه بهمنشیر) ومقایسه با ماده پلی آلومینیوم کلراید می باشدمواد و روشها: این مطالعه با روش آزمایش جار در کدورتهای طبیعی86/9NTU)-37/5ومصنوعی ntu200,100 آب جهت سنجش کدورت درPHو غلظتهای مختلف مواد منعقد کننده انجام گرفت. نتایج: بالاترین درصد کاهش کدورت درpH=6و غلظت بهینهmg/L20 پلی آلومینیوم کلراید98/88%درPH=12 و غلظت بهینه mg/L60 پتاسیم فرات6 97/7درصددرکدورت NTU200مشاهده شد بحث و نتیجه گیری: پلی آلومینیوم کلراید در محدودهpH=5-8با دوز کمتر از پتاسیم فرات( 6) عملکرد بهتری داشته ولی کارآیی پتاسیم فرات( 6) درpH=12دارای راندمان حذف کدورت بالاتری است. با توجه به عدم کارآیی ماده گندزدای کلر در 8pH>می توان ازماده پتاسیم فرات( 6) بعنوان منعقد کننده و گندزدای آب و پسابهای قلیایی استفاده نمود.

تصفیه آب ، کدورت، انعقاد، پلی آلومینیوم کلراید، پتاسیم فرات 6