غلامعباس شکاری - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
حوریه رحمانی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
عاطفه رشیدی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد

از آنجا که به لحاظ تاریخی توجه به پایداری ، در شرایط بحران و کمبود منابع اقتصادی؛ طبیعی یا اجتماعی اتفاق می افتد، توسعه پایدار ، در محافل دانشگاهی، سازمانهای بین المللی و سطوح مختلف سیاستگذاری مورد اقبال گسترده قرار گرفته ، و به عنوان یکی از بالنده ترین مباحث روز دنیامطرح شده است. این مفهوم چشم اندازی جدید در سیاستگذاری پیش روی سازمانها و دولتها قرار می دهد. مطالعات و تجربیات بین المللی همگیمبین این نکته است که توسعه پایدار ،الزاماً باید از بستر توجه به نیروی انسانی بگذرد و پیش شرط توفیق، تثبیت و تداوم هرگونه توسعه و تحولی سرمایه گذاری در توسعه انسانی به منزله رکن و هسته اصلی و محوری آن است. بی تردید منابع انسانی در همه اعصار و قرون مهمترین عامل دستیابی به توسعه پایدار بشمار می رفته و همواره به عنوان موتور توسعه مطرح است. از اینرو این تحقیق بر آن است تا ب ه کمک روش تحلیلیتوصیفی ، ضمن تبیین تعدادی از اقدامات مؤثر و سازنده در جهت رشد و توسعه همه جانبه منابع انسانی ، به ارائه مدلی برای بهره وری و پویایی هرچه بیشتر سازمانها و مدیریت بهینه منابع انسانی بپردازد.

توسعه پایدار، منابع انسانی ، مدیریت منابع انسانی، بهره وری