آرش نیک ورحسنی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
هادی فرهادیان - دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
همایون کتیبه - عضو هیت علمی دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

نشت آب زیرزمینی به تونل در حال ساخت یکی از مهم ترین مسائل و مشکلاتی است که می تواند آثار مخرب جانی ومالی فراوانی در روند اجرای عملیات تونلسازی داشته باشد و فعالیت آن را کاملا تحت تاثیر قرار دهد. لذا ضروری است تامحل و مقدار جریان آب به درون تونل پیش بینی شود و در طراحی تونل سازی مد نظر قرار گیرد. در این مقاله ابتدا با استفاده از معادلات تحلیلی لی، کارلسرود، لومباردی و التانی میزان نشت آب به تونل خط 2 مترو تبریز برآورد گردیده است. سپس با استفاده از روشSGR با در نظر گرفتن پارامترهایی نظیر فراوانی درزهها، بازشدگی درزهها، شیستوزیته،زونهای خرد شده و گسله، کارستیفیکاسیون، موقعیت تونل نسبت به سطح ایستایی یا پیزومتریک، نفوذپذیری خاک و میزان بارش منطقه، 1 کیلومتر (کیلومتر12/6تا13/6 از تونل خط 2 مترو تبریز از نقطه نظر خطر نشت آب زیرزمینی مورد بررسی و ردهبندی کمی و کیفی قرار گرفته است. روشSGRروش جدیدی است که به کمک آن میتوان مقاطع مختلف یک تونل را از دیدگاه خطر نشت و هجوم آب زیرزمینی به 6 رده، از بی خطر تا شدیداً خطرناک و بحرانی، تقسیم بندی نمود. بر طبق این طبقه بندی مسیر انتخابی از تونل خط 2 مترو تبریز، از نظر کیفی در رده بی خطر قرار گرفته است و از نظر کمی با نتایج حاصل از معادلات تحلیلی که مقدار جریانی در حدود7/67 لیتر بر ثانیه در طول یک کیلومتر از تونل را نشان میدهد همخوانی دارد

آب زیرزمینی، نشت به تونل، روشهای تحلیلی، رده بندیSGR