CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

چگونگی استفاده از بتن خود متراکم در مقاطع با فشردگی آرماتور زیاد ومناطق غیر قابل دسترس برای تراکم کامل

عنوان مقاله: چگونگی استفاده از بتن خود متراکم در مقاطع با فشردگی آرماتور زیاد ومناطق غیر قابل دسترس برای تراکم کامل
شناسه ملی مقاله: NSIA01_161
منتشر شده در همایش ملی معماری، عمران و توسعه نوین شهری در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

مهدی مهدوی عادلی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، گروه عمران، شوشتر، ایران
امید خوش طالع - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، گروه عمران،شوشتر،ایران

خلاصه مقاله:
بدون شک یکی از مهمترین مراحل بتن ریزی، متراکم کردن آن میباشد که باعث افزایش مقاومت بتن میشود.یکنواخت نشدن بتن، محبوس ماندن هوای اضافی در مخلوط، خلل و فرج و . . . همگی از دغدغه های جامعه مهندسیمی باشد که از دیرباز آنها را وادار به کشف شیوه ای نوین برای غلبه بر این مشکلات کرده است . مهمترین توسعه انقلابی در ساخت و اجرای بتن در چند دهه اخیر استفاده از بتن های خود متراکم می باشد. بتن خود متراکم که نخستین بار در سال ١٩٨٦ توسطProfessor Hajime Okamura در ژاپن پیشنهاد گردید،بتنی است که در اثر وزن خود متراکم می شود، امروزه یکی از پرکاربرد ترین شیوه های بتن ریزی بخصوص در اروپا می باشد . در این مقاله ابتدا توضیح مختصری در رابطه با این نوع بتن و مزایای استفاده از آن داده خواهد شد، سپس برخی از آزمایش های مهم آن، شیوه بدست آوردن بتن خود متراکم، برخی از محدودیت های این ماده ساختمانی و در نتیجه علت گسترش بتن خود متراکم نسبت به بتن های معمولی در سطح کشورهای پیشرفته و بخصوص در اروپا و عدم پیشرفت آن در ایران مورد بررسی قرار میگیرد.

کلمات کلیدی:
بتن خود متراکم، افزودنی ها، آزمایشات، ویسکوزیته، اسلامپ

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/314886/