محمدباقر سجادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
تقی عبادی - استادیار مهندسی محیطزیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی خدایی - دانشیار مهندسی ژئوتکنیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی اصغر روغنی زاد - عضو هیئت علمی مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در سطوح آسفالتمتخلخل، مجاری زهکشی وجود دارد که اجازه میدهد آب در زیر سطح فوقانی راه زهکشی شود. تا زمانیکه خلل وفرج موجود در حجم راه باز باشد، فعالیت زهکشی که از مهمترین اهداف استفاده از سطوح متخلخل می-باشد، برقرار خواهد بود. انسداد منافذ بهوسیلهی قرارگرفتن آلودگیهای نفتی و ترکیبات آلی بر روی سطح، موجب اختلال در سیستم زهکشی میشود و ترکیب این آلایندهها با آبهای ورودی، موجب جاری شدن آلودگیها در سطح راهو اختلال در عبور ومرور ایمن برای عابران و وسایل نقلیه میشود. در این پروژه، با استفاده از نانوذرات تیتانیوم دیاکسید، به دو روش اسپری و اختلاط حجمی، پوشش فوتوکاتالیستیبر روی سطح آسفالت متخلخل ایجاد شدهاست. از مزیتهای آسفالت نفوذپذیر فوتوکاتالیستی، مدیریت آبهای سیلآسا، جلوگیری از پخش آلودگیها و تجزیهی آلایندههای گازی و نفتی میباشد. در روش اسپری، بهدلیل تماس مستقیم نانوذره با تابش اشعهUVو آلاینده، فعالیت فوتوکاتالیستی با سرعت بیش- تری انجام میشود. اما از لحاظ پایداری نسبت به روش اختلاط حجمی، ضعیفتر میباشد. برقراری حالت قلیایی در مخلوط آب و نانو تیتانیوم دیاکسید، موجب یکپارچگی قیر، کاهش تجمع ذرات (شکسته شدن ذرات) و تولید دیسپرسیون کلوئیدی پایدارتر میشود.در روش اختلاط حجمی علاوهبر خاصیت فوتوکاتالیستی قیر نانویی که در لایهی رویی، تحت اشعهی ماورایبنفش قرار میگیرد، لایههای زیرین قیر نیز بهعلت پرشدن فواصل بسیار ریز موجود در داخل قیر، توسط نانو ذرات تیتانیوم دی اکسید، از لحاظ مقاومتی بهبودیافته و موجب استحکام بیشتر آسفالت متخلخل میگردد

ایمنی حمل ونقل، زهکشی، آسفالت خود تمیزشونده، روش اسپری و اختلاط حجمی، تجزیهی آلایندهها