سحر رحمدل - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

هنگامیکه سخن از کودک به میان می آید، اولین سالهای زندگی تاسن دوازده سالگی مدنظر است. کودک در این سنین یاد می گیرد، میآموزد و کشف می کند.کودک در این دنیای پر از آموزه و کشف به فضایی نیاز دارد تا شناخت خود ازهستی را به کمال رساند. درخصوص ارتباط میان معماری و رشد کودک مطالعاتی صورت پذیرفته تا تاثیر کیفیت و کمیت فضاها در خلاقیت و رشد کودک را سنجش نماید.محیط هایی که برای کودکان طراحی میشوند باید جذاب ،شادو لذت بخش باشند ،به همین دلیل رنگ جزء مهمی در طراحی برای کودکان محسوب میشود و تاثیر زیادی بر احساسات کودکان نسبت به محیط دارد.آنچه سبب شد در این مقاله به تأثیر رنگها بپردازیم، بررسی اثرات رنگها برخلاقیت فکری و ذهنی کودکان و رشد تفکر در آنها ست ؛ چرا که میتوان از رنگها بعنوان ابزاری در خدمت رشد تفکربچهها استفاده کرد.در این مقاله هدف اصلی شناخت رنگ مناسب برای کودکان جهت بهبود شرایط محیطی این فضا است .نتایج نشان میدهد انتخاب رنگ در کلاس تحت تاثیر عوامل مختلفی همچون سن و جنسیت دانشآموزان و عواملمحیطی قرار دارد اما به صورت کلی میتوان بیان کرد که رنگهای اصلی برای کودکان از جذابیت زیادی برخوردار هستند و به خصوص در سنین پایین رنگ هایی مثل نارنجی، قرمز و زرد در ایجاد محیطی شاد و پویا برای کودکان موثرند و میتوان از ترکیب رنگهای ملایم و گرم در کنار رنگهای سرد و ملایم به محیطی جذاب و متنوع برای کودکان دستیافت.

رنگ، کودکان، محیطهای یادگیری ،خلاقیت