محمد گل محمدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سراب ، گروه معماری ، سراب ، ایران

موضوع مقاله حاضر (خلاقیت در معماری و شهر سازی) است که از زوایای گوناگون بررسی شده و نقش آن را در وجودانسان بیان می کند . خلاقیت واژه ای است به عنوان یک صفت در وجود انسان تجلی پیدا می کند . که این خود چیزیجز داشتن نبوغ، فکر بکر، تیز هوشی درانسان نمی باشد . برای بررسی موضوع خلاقیت در ابتدا دو نظریه پرداز (کریستوفر الکساندر و دیوید بوهم) در راستای این کار قرار گرفتند که حوزه یکی معماری (کریستوفر الکسااندر) وحوزهدیگری (دیوید بوهم) فیزیک بود که هریک ، از دیدگاه متفاوت نسبت به دیگری این موضوع را مورد بررسی و نقد قرارداده است . در این مقاله دیدگاههای هریک از این دو نظریه پرداز در مورد خلاقیت بصورت کلی بیان شده و نظر هریک را در مورد این واژه بیان می دارد . همچنین روش بیان و گفتارهر یک با توجه به حوزه آنها و تخصصی که دراین حوزهداشته ، مورد بررسی قرار می گیرد . مقاله حاضر اندیشه ها و آراء هریک از این دو نظریه پرداز را که از جهت هایی همسو و موازی یکدیگر بوده را در مقابل هم قرار داده و از آنها یکی نتیجه گیری کلی در معماری می نماید . این نتیجه گیری های کلی ما را به یک ایده و هدف مشترک در مورد خلاقیت در حرفه معماری و شهر سازی می رساند که قابل بسط درمعماری و شهر سازی ایرانی نیز می باشد . در نهایت نیز به این نکته می رسیم که خلاقیت در انسان یک امر باطنی بودهکه زائیده نظم درونی می باشد و منحصر به فرد است

خلاقیت ، هویت ، فرایند ، بینش تخیلی، پندار، تصورات ذهنی