جمال الدین سهیلی - استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
سیما جوادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

طبیعت گنجینه بیپایان از راز و رمزیست که پس از قرنهای متمادی هنوز برای بشر تازگی دارد. معماری با الهام ازطبیعت سعی در هرچه بیشتر پایدار نمودن خود کرده است. امروزه رهاورد این الهامات در قالب معماری بیونیک بیانمیگردد. بیونیک فرآیند طراحی و مهندسی نوین بر اساس ساماندهی موجود در طبیعت است. شناسایی مفهومی چون معماری بیونیک و چگونگی تجلی آن در نمونه آثار معماران بیونیک که متکی بر تکنولوژی و فناوری هستند، کشفکیفیات و نظم در طبیعت و رسیدن به معماری با خلوص طبیعی مهمترین هدف مقاله حاضر میباشد. روش تحقیق مقاله به صورت توصیفیتحلیلی انجام گرفته است. به این صورت که، 20 نمونه از بناهای معاصر معماری بیونیک در سراسر جهان انتخاب و معرفی شده است. این بناها با الهام از 4رده موجودات شامل انسانی، جانوری، گیاهی و بیجان طراحیشدهاند. نمونههای موردی بر اساس روشهای مختلف بهرهگیری از طبیعت چون روش بهرهگیری عملکردی، فرمی، تزئینی، سازهای، فضایی و روش بهرهگیری به عنوان مفهوم مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفتهاند. پرسش تحقیق آن استکه کدامیک از روشهای بهرهگیری از طبیعت بر آثار معماری تکنولوژیک اثر گذاشته است؟ فرضیه مطرح شده بر این اساس استوار میباشد که در بناهای معماری بیونیک متکی بر تکنولوژی از بین روشهای بهرهگیری، روش فرمی و سازه- ای بیشترین کاربرد را در معماری تکنولوژیک دارد. دستاوردهای پژوهش نشاندهنده آن است که از میان روشهای بهره-گیری از طبیعت، روش فرمی و سازهای بیشترین استفاده را در آثار معماری فناورانه بیونیک داشتهاند و روش تزیینی مغفول مانده است

معماری بیونیک، معماری معاصر، تکنولوژی معماری، محیط زیست، روش بهرهگیری