ساناز لیتکوهی - استادیار، گروه معماری و شهرسازی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی ۳۶۹۷-۱۹۳۹۵
سمیه صبور - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، تبریز

فضای ورودی شهرها به عنوان مفصل اتصال دهنده فضای طبیعی خارج و فضای مصنوعی داخل شهر و به عنوان برقرار کننده ارتباط میان شهر و پیرامونش از برخی الگوهای ارتباط فضایی پیروی می کند.گسترش خودبه خود وتوسعه بی رویه و بدونبرنامه شهرها و توجه نکردن به الگوهای توسعه فضایی مناسب باعث ضعف در شکل و محتوای فضاهای ورودی شهرها در ایران گردیده است. از آنجا که فضای ورودی در شهرها به عنوان یکی از فضاهای شهری محسوب می شود و حتی می توان آن را بهعنوان اولین فضا در برخورد با پدیده شهر تصور کرد، توجه به مفهوم ورودی و الگوهای رایج ارتباط فضایی این پدیده یکی ازاساسی ترین مطالعات در توجه به رویکرد فضاهای شهری است .بنابراین برای دستیابی به راهکارهای مناسب در طراحی و ساماندهی ورودی کنونی شهرها ، ابتدا توجه به ماهیت مفهوم ورودی و همچنین توجه به ویژگی های آن یکی از اساسی ترینموضوعاتی است که در طراحی ورودی شهرها باید در نظر گرفت.در این پژوهش به بررسی مولفه های کیفیت محیط(فرمی،عملکردی، معنایی)درسه بخش خارجی، میانی و داخلی ورودی شهر به وسیله پرسشنامه پرداخته شده و در نهایت به ارزیابی نتایج به دست آمده می پردازیم

ورودی شهر تبریز، کیفیت فضایی، هویت، حس ورود