مجتبی قاسمی - دکتری هیات علمی دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته

خاک های منبسط شونده یا جذب آب به اندازه ده درصد یا بیشتر منبسط می شوند. هرچه جذب آب بیشتر باشد ، افزایش حجم بیشتری رخ می دهد. این تغییر حجم می تواند نیروی کافی را برای خرابی ساختمان یا دیگر سازه ها به وجود آورد. از طرف دیگر خاک های منبسط شونده با خشک شدن منقبض خواهند شد . این انقباض می تواند سبب نشست ساختمان ها یا دیگر سازه ها و همچنین ترک خوردگی در خاک شود. این ترک ها می توانند سبب نفوذ عمیق آب باران شوند. این روند یک سیکل انقباض و انبساط است که به تناوب تنش را به سازه ها وارد می کند. عدم بهسازی خاک های منبسط شونده می تواند سبب آسیب دیدن سازه های موجود بر روی آنها شود. معمولا خاک های منبسط شونده قبل از عملیات ساخت سازه ها شناخته و بهسازی می شوند و بنابراین خرابی سازه ها می تواند به طور کلی کنترل شود. روش های بهسازی مختلفی برای افزایش مقاومت خاک های منبسط شونده وجود دارد که با انجام آنها ، خاک های مذکور می توانند بارهای وارده را بدون خرابی یا نشست های بیش از حد مجاز تحمل کنند. با استفاده از روش بهسازی خاک مناسب قبل از مرحله ساخت ، از پرداخت هزینه های سنگین برای تعمیر سازه ها اجتناب می گردد. در این مقاله دو روش متداول برای بهسازی خاک ها شامل روش تزریق پلی یورتان و روش تراکم دینامیکی به ترتیب برای پروژه های یزرگ و کوچک پیشنهاد می شوند.

مخلوط کردن خاک ، تزریق پلی یورتان ، ژئوتکنیک ، بهسازی خاک