تقی رستموندی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

تلاش فردوسی در شاهنامه برای رمزگشایی علل ظهور و سقوط قدرتها در تاریخ سیاسی ایران، مبتنی بر رویکردی آسیب شناسانه است که در قالب شعر، تجسمیافته است. وی معیاری برای دوام و ثبات نظام های سیاسی ارائه کرده است . در این مقاله با توجه به «منطق عملی» اسپریگنز در شناخت اندیشه سیاسی، آرا سیاسی فردوسی بازخوانی شده است.

آز، داد، شهریاری، فردوسی