لیلا باباخانی لشکان - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی

امروزه مرزها دراتحادیه اروپا عملا جز درنقشه های جغرافیایی جلوه دیگری ندارند و اعضای این اتحادیه امنیت اقتصادی و سیاسی یکپارچه ای را تجربه می کنند درحالیکه دراکثرنقاط جهان به ویژه منطقه خاورمیانه مرزها همچنان ازشکنندگی فوق العاده ای رنج می برند ازاختلافات مرزی قفقاز و مناقشات اعراب بارژیم صهیونیستی گرفته تا درگیریهای کشمیر و هندوستان و یا ادعای امارات متحده عربی برسرجزایر ایرانی تا معضلات تروریسم قاچاق موادمخدر وانسان درمنطقه ی موسوم به هلال طلایی افغانستان پاکستان و هندوستان چالشهایی فراروی حکومتهای منطقه است دراین میان 950 کیلومتر ازمرزهای شرقی ایران با کشورپاکستان که به منزله دروازه ترانزیت قاچاق موادمخدر است که ازاین قاعده مستثنی نیست گروهی باتفکر کارکرد امنیتی با ایجاددیوارها و موانع همچنین جلوگیری و کنترل تردد بین دوطرف مرز مدعی ایجادامنیت هستند حال آنکه دسته دوم با ایده کارکرد ارتباط ی مرز با ایجادهمگرایی بیشتر ازطرق مختلف بین دوطرف مرز درپی ارایه نوع دیگری ازراهکار درجهت ایجادامنیت پایدارهستند کارکرد امنیتی اگرچه ممکن است درجاهای دیگرجواب دهد اما بدلایلی درمنطقه بلوچستان جواب معکوس میدهد درتحقیق پیشرو نگارنده با روش توصیفی و تحلیلی سعی درپاسخ دادن به این پرسش را دارد که : مهمترین چالشهای مرزی ایران و پاکستان کدامند؟گسست قوم بزرگ بلوچ دردوطرف مرز همکیشی و همزبانی آنها و همچنین قرارگرفتن این منطقه درجوار هلال طلایی بلحاظ کشت و قاچاق موادمخدر فقرشدید بیکاری مفرط حضور قدرهای منطقه و فرامنطقه ای نظیر عربستان و امریکا قرارگرفتن پایگاه های گروه های تروریستی نظیر القاعده دراین منطقه و دلایل عدم توانایی دولت پاکستان درایجادثبات و امنیت مرزی و غیره سبب ناامنی این مرز شده و هرساله تعداد قابل توجهی ازمرزبانان ومردم بی دفاع بدست گروه های ناشناس ربوده و به شهادت می رسند و کشورایران متحمل خسارات جبران ناپذیری میگردد

مرز ، چالش ، بلوچ ، همگرایی ، امنیت