محمد شریفی - دانشگاه یزد، دانشکده علوم انسانی، ساختمان عدل، گروه جغرافیا

ارزیابی اثرات زیست محیطی از دهه 70 میلادی به مثابه ابزاری جهت کنترل برنامه ها، طرح ها و فعالیت های انسان در قالب پروژه ها با هدف کاهش تخریب و آلودگی محیط زیست در کشورهای صنعتی مطرح شده و در حال حاضر بسیاری از رشته های دانشگاهی را درگیر خود نموده که هر کدام به ارزیابی بخش یا وجهی از محیط با متدها و رویکردهای خاص خود و همینطور بر حسب اصول موضوعه خود می پردازند. ژئومورفولوژی نیز به عنوان دانش شناخت و مطالعه فرم ها و عوارض سطح زمین و فرایندهای حاکم بر آن به بررسی اثر فعالیت ها و پروژه های اجرایی بر فرم ها و عوارض سطح زمین پرداخته و ارزیابی را اغلب با رویکرد ارزیابی ژئوسایت های متاثر از پروژه ها و همچنین ارزیابی ریسک مخاطرات محیطی ناشی از تغییر فرم ها و فرایندهای حاکم بر آنها دنبال می نماید. برای دستیابی به این مهم به طبقه بندی فرم ها و عوارض سطح زمین از حیث اهمیت و طبقه بندی سایت های ژئومورفیک و ارزش گذاری آنها به شکل های گوناگون و بر پایه ای اهداف خاص می پردازد. اثرات ناشی از تغییر در فرایندها را نیز به صورت اثرات مستقیم و فیر مستقیم و ریسک های مستقیم و غیر مستقیم دسته بندی و در نهایت میزان ریسک اثرات فعالیت ها و پروژه ها را به شکل کمی دراورده و مخاطرات را پیش بینی می نماید.

ارزیابی زیست محیطی، ارزیابی اثرات زیست محیطی، ژئومورفولوژی، مخاطرات، ریسک