علی عزیزی
مجید احتشامی

خاک یکی از زون های اصلی محیط زیست و محل زندگی انسان ها، حیوانات و گیاهان می باشد. بنابرین آلودگی این سهم از محیط پیرامون و عدم توجه به آن عرصه را برای زندگی بشر و سایر جانداران تنگ خواهد کرد. آلودگی خاک اگر به آن توجهی نشود در نهایت ممکن است باعث آسیب رساندن به کیفیت و آلوده کردن آب زیر زمینی به عنوان منبع مهم و قابل توجه آب آشامیدنی در دنیای امروز بشود که خطری جدی به حساب می آید. امروزه روش های مختلفی برای پاکسازی خاک های آلوده به انواع مختلف آلاینده به کار گرفته می شود. در این میان انتخاب روش مناسب، اقتصادی و کارا ارزشمند خواهد بود. زیست پالایی یکی از روش های نوین در اصلاح و پاکسازی خاک های آلوده می باشد که در آن از توانایی میکروارگانسم های زنده موجود در خاک برای کاهش و حذف آلاینده های موجود استفاده می شود. زیست پالایی به دو صورت در محل و خارج از محل صورت می گیرد. در این پژوهش ضمن معرفی روش زیست پالایی در محل، حالت های فعالیت میکروبی و مسیر های تجزیه میکروبی آلاینده ها بررسی شده است. دو نوع حالت متابولیسم وجود دارد. در تجزیه بیولوژیکی هوازی آلاینده ها اکسیژن به عنوان پذیرنده الکترون در واکنش های میکروبی، و در تجزیه بی هوازی بسته به دهندگان الکترون (سوبستره های آلی)، پذیرنده الکترون متفاوت خواهد بود و می تواند نیترات، سولفات و دی اکسید کربن باشد.

الکترون، زیست پالایی، متابولیسم، میکروارگانیسم