فاطمه سادات طاهری - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کاشان
زهرا دری - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

طنز یکی از گونه های ادبی است که به بررسی مشکلات و معضلات جامعه می پردازد و یا بزرگ نمایی آن ها و توسل بر انواع شوخ طبعی ضمن اینکه وضعیت موجود انتقاد می کند، لبخندی نیز بر چهره خواننده می نشاند. هدف طنز، افشا کردن عیوب ونشاندادن ناهنجاریهای اجتماعی با زبانی غیر مستقیم است تا شابد بتواند موجب اصلاح آن معایب شود. در طنز سه عنصر اصلی انتقاد اجتماعی ، خنده و اغراق وجود دارد که اگر فاقد هریک از این عناصر باشد، ممکن است به هزل، هجو با دیگر انواع شوخ طبعی نزدیک شود. طنز از گذشته های دور در ادبیات فارسی حضور پررنگی داشته است و امروزه یکی از پرطرفدارترین ژانرهای ادبی است. طنز گلکار، انسان را از درون می خنداند و در عین حال او را به تفکر وا می دارد نگران می کند انتقاد تلخ او نیرومندتر از خنده ظاهری است و بیشتر به انتقاد از روش اجتماعی و زیر سوال بردن افکار و اندیشه های جاری می پردازد. این مقاله سعی دارد با معرفی و بررسی طنز فاخر کاریکلماتورهای عباس گلکار، قدمی در اعتلای طنز و طنزپردازی فارسی بر دارد.

طنزف کاریکلماتور، عباس گلکار و شوخ طبعی