نرگس صادقی - دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه جنگلداری دانشگاه تهران
جهانگیر فقهی - دانشیار گروه جنگلداری دانشگاه تهران
افشین دانه کار - دانشیار گروه محیط زیست دانشگاه تهران

گسترش جغرافیایی شهرها که ناشی از افزایش جمعیت است، هم چنین نوع زندگی امروزی که توام با هیجان و تنش است ، نیاز شهروندان را برای گذرای اوقات فراغت افزایش داده است. در این میان متناسب بودن پارک های محله ای بهجهت استفاده مکرر شهروندان و دسترس آسان تر حائز اهمیت بیشتری می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش های موجود در GIS هم چون تحلیل های مکانی، و معیارهای اجتماعی هم چون تراکم جمعیت، تراکم خانوار به ارزیابی تناسب فضایی مکانی پارک های محله ای در سطح منطقه 8 شهرداری اصفهان پرداخته می شود تا ضمن بررسی چگونگی توزیع آن ها (هم از لحاظ فیزیکی و هم از لحاظ اجتماعی) در وضع موجود، درجه تناسب هرکدام از پارک های مشخص شود. نتایج حاصل نشان داد که 76/5 درصد از پارک های محله ای محدوده مورد مطالعه با کاربری های هم جوار خود کاملاً سازگار می باشند.

تىاسب فضایی- مکانی، فضای سبز، پارک محله ای GIS