میمنت عابدینی بلترک - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه اصفهان
سیروس منصوری - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه اصفهان
رقیه مسلمی پطرودی - کارشناس ارشد جامعه شناسی

اوقات فراغت فعالیتی است که اعضای جامعه فارغ از اجبارهای محیط کار و الزامات زندگی، از طریق آن استعدادهای خود را توسعه بخشیده و شخصیت خود راگسترش میدهند. چگونگی گذران اوقات فراغت بازتابی از شرایط اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی هر جامعه است که استفاده مطلوب از این اوقات میتواند تأثیر قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی اجتماعی و اقتصادی افراد جامعه داشته باشد. در این میان محتوا و برنامه درسی نیز به عنوان بدیهی ترین رهیافت و راهبرد اساسی دراینامر محسوب می شود. ازاین رو برنامه های درسی باید برآموزشهای لازم جهت تأمین، ارتقای آن تأکیدنماید. لذا لازم است محتوای کتبدرسی بهعنوان مهمترین عنصرآموزش موردبررسی و تحلیل قرارگیرندتا میزان توجه به هریک از مفاهیم موردنظردرزمینه اوقات فراغت مشخص گردد. مؤلفه های این پژوهش شامل؛ رفتن به مسجد،گردش یاتفریح باخانواده، ورزش یاتفریح فردی درخارج ازخانه، ورزش یاتفریح گروهی درخارج ازخانه،خریدرفتن،پرورش گل وگیاه،شرکت دربرنامه های نذری،رفتن به پارک، رفتن به کتابخانه عمومی ونگهداری ازحیوانات میباشد. روش مورد استفاده در تحلیل حاضر،آنتروپی شانون بوده و واحد تحلیل نیز صفحات(متن، پرسشها، تمرینها و تصاویر) میباشد. جامعه این پژوهش شامل کتابهای فارسی،تعلیمات اجتماعی،تعلیمات دینی وقرآن دوره راهنمایی درسال تحصیلی 1391-1390 میباشد. نتایج حاصل ازتجزیه وتحلیل داده ها نشان میدهدکه به ورزش یاتفریح گروهی درخارج ازخانه بیش ازسایرمؤلفه هاتوجه شده است وکمترین میزان توجه مربوط به رفتن به پارک، رفتن به کتابخانه عمومی ونگهداری ازحیوانات میباشد.

تحلیل محتوا - کتاب های درسی - اوقات فراغت - دوره راهنمایی