امیر یوسفی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرند

رشد و توسعه در کشورهای گوناگون در گرو توسعه پایدار آن کشورهاست، بنابراین دستیابی به توسعه پایدار نیازمند برنامه ریزی در هر یک از سطوح اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و انسانی است. انسان به عنوان یکی از مؤلفه های توسعه پایدار در مرکز توجه است و نیاز به آموزش دارد. با توجه به اینکه آموزش نیز از مؤلفه های توسعه پایدار به شمار می رود، پس آموزش به طور عام و آموزش و پرورش به طور خاص می تواند نقش مؤثری در توسعه پایدار داشته باشد. در واقع آموزش و پرورش به عنوان زیربنایی ترین نهاد در جامعه شرط اصلی و تردیدناپذیر توسعه همه جانبه کشور است. آموزش و توسعه رابطه دوسویه ای با هم دارند، از یک سو آموزش بسترساز توسعه است؛ از سویی دیگر، توسعه لازمه تحول اساسی در نظام آموزشی است. لذا، ضرورت دارد هر جامعه ای که به توسعه پایدار می اندیشد، آموزش مطلوب را در رأس برنامه های خود قرار دهد. روش تحقیق به کار رفته در پژوهش حاضر، توصیفی (اسنادی و کتابخانه ای) می باشد. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین آموزش و پرورش و توسعه می پردازد، و به نقش مهم آموزش در رسیدن به توسعه پایدار اشاره می کند.

توسعه، توسعه پایدار، آموزش، آموزش و پرورش، توسعه انسانی