جمال رضایی - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی
سعید رضایی - دکترای روانشناسی کودکان استثنایی و استادیار دانشگاه
مرضیه موذنی - کارشناس پرستاری
هادی احمدی - مدیر آموزش معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران کارشناس مهندسی تکنولوژی نرم افزار

مقدمه: در تمام فرهنگها، خانواده نقش بی بدیلی در تامین سلامت روانی، اجتماعی و جسمانی اعضای خانواده دارند و مهمترین بافت فرهنگی را برای بالندگی فراهم میکند. کودکان در فرایند رشد طبیعی،یک رشته تغییرات شناختی، عاطفی و اجتماعی را طی میکنندو اغلب آنها در جریان رشد و سازگاری با این تغییرات دچار تعارضمی شوند و استرس حاصل از این تعارض، منجربه مشکلات رفتاری-عاطفی درآن هامیشو د. اکثر مشکلات رفتاری کودکان بازتاب شرایط پیچیده بین فردی اعضای خانواده به ویژه والدین است. غالبا مشکلات رفتاری کودک محصول روابط معیوب بین اعضای خانواده، روش های تربیتی نادرست و تعاملات معیوب والدین با فرزندان است. باتوجه به اهمیت رابطه ی شیوه های فرزندپروری وسلامت روان وتاثیری که شکاف نسلهابراین عوامل دارد. هدف: این پژوهش با هدف بررسی شکاف نسلها و شیوه های فرزندپروری و سلامت روانی افراد درطول فاصله نسل ها (دونسل متوالی والدین وفرزندان ) انجام گرفته است. روش: جامعه ی هدف پژوهش، شامل کلیه والدین 30-50 ساله تهرانی و تمام فرزندان 10-30 ساله آنهادرسال 1389 میباشد. تعداد نمونه پژوهش، 164 نفر شامل، 82 والدو 82 فرزندمیباشد که باروش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده است. ازپرسشنامه محیط خانوادگی شفر (PSQ) وپرسشنامه سلامت روانی (GHQ) استفاده شده است. پژوهش حاضر به لحاظ گردآوری داده ها، توصیفی ازنوع علی –مقایسه ای وازلحاظ هدف کاربردی است. برای استخراج نتایج از آزمون t گروهای مستقل، آزمون مجذورکای و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شده است. یافته هاو نتیجه گیری:تمام فرضیه های این پژوهش در سطح آلفای 0/05 تایید شدند به این معنی که؛ سبک غالب شیوه ی فرزند پروری نسل اول و تقریبا سبک فرزند پروری نسل دوم ازنوع مقتدرانه بود. بین میزان سلامت روانی نسل اول و نسل دوم تفاوت معنا داری مشاهده گردیدبه این صورت که نسل دوم( فرزندان ) در زیر مقیاس افسردگی دارای نمرات بالاتری نسبت به والدینشان نشان دادند. دیگر نتایج این تحقیق این بود که بین شیوه فرزند پروری و سلامت روانی هردو نسل( اول و دوم) رابطه ی معنا داری مشاهده گردید در نهایت می توان چنین نتیجه گرفت که، شکاف نسل ها با توجه به مفهوم آن تاثیر انچنانی بر روی شیوه های فرزند پروری وسلامت روانی در دو نسل اخیر نداشته است ومیزان افسردگی بالا تر درنسل دوم را میتوان حاصل عوامل برون خانوادگی ویا عواملی که از کنترل پژوهشگر خارج است دانست

شکاف نسلها، فرزندپروری، سلامت روانی، والدین، فرزندان