مهدی کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، انگل شناسی پزشکی ، دانشگاه تربیت مدرس تهران
عبدالحسین دلیمی اصل - استاد ، انگل شناسی پزشکی ، دانشگاه تربیت مدرس تهران
فاطمه غفاری فر - دانشیار، انگل شناسی پزشکی ، دانشگاه تربیت مدرس تهران
فرنوش جامعی - دانشجوی کارشناسی ارشد، انگل شناسی پزشکی ، دانشگاه تربیت مدرس تهران

با پیشرفت تکنولوژی در سال های اخیر، استفاده از علوم نانو در رشته های مختلف و به ویژه پزشکی گسترش یافته است نانوذره نقره یکی از این مواد می باشد که تاثیر ضد میکروبی و ضد قارچی دارد.هدف از این تحقیق تعیین اثر ضد لیشمانیایی غلظت های مختلفنانوذرات نقره در مقایسه با غلظت های مختلف آمفوتریسین B؛ بر روی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شرایط برون تنی با استفاده از روش های رنگسنجی MTT و شمارش انگل های زنده و مرده بوده است. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در محیط کشت RPMI-1640 حاوی 10 درصد سرم جنین گوساله (FCS) و آنتی بیوتیک در دمای 24 کشت داده شدند ، در این آزمایش برای سنجش اثر آمفوتریسین B از روش رنگسنجی MTT در طول موج 570 نانومتر استفاده گردید ، همچنین برای سنجش اثر نانوذره نقره روش شمارش پروماستیگوت های زنده و مرده با لام نئوبار مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نانوذرات نقره و آمفوتریسین B هر دو رشد پروماستگیوت های لیشمانیا ماژور را در شرایط آزمایشگاهی مهار کردند، نانوذرات نقره اثرات خوبی از خود نشان داد که در مقایسه با داروی آمفوتریسین B اثر آن کمتر بوده است. همچنین میزان IC50 برای نانوذرات نقره 39.8 محاسبه گردید. نتیجه گیری: با توجه به اینکه نانوذره نقره در محیط برون تنی اثرات ضد لیشمانیایی از خود نشان می دهد، توصیه می شود آزمایشات بر روی آماستیگوت در شرایط برون تنی و همچنین در مدل حیوانی انجام گیرد.

لیشمانیا ماژور ، نانوذرات نقره ، پروماستیگوت ، MTT