علی منصور خاکی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
صارم سیاح جاوید - کارشناس ارشد راه و ترابری شرکت آخارداش آذربایجان
ساسان سیاح جاوید - کارشناس ارشد خاک و پی شرکت آخارداش آذربایجان

بهبود خواص قیر در بالا بردن عمر سرویس دهی و کارایی آسفالت یکی از اهداف اساسی در طرح و اجرای روسازی به شمار می رود. در این راستا علاوه بر شناخت نکات لازم از ماهیت فیزیکی و شیمیایی قیر، سعی بر این است تا با افزودن مواد جدید به ساختار قیر کارایی آن در شرایط مختلف ( اعم از شرایط آب و هوایی، شرایط بارگذاری و ... ) بالا برده شود. به منظور پایین آوردن انرژی مصرفی و آلودگی ساخت آسفالت افزودن انواع دیر گدازه ها از جمله زئولیت به قیر اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. مهمترین ویژگی زئولیت مربوط به مقدار آب موجود در ترکیب و امکان آزاد شدن آن در حدود 100 درجه سانتیگراد می باشد زیرا منجرب ایجاد حباب هوایی در قیر شده و در نتیجه باعث کاهش ویسکوزیته و مدول مرکب آن در آزمایشDSR می شود در این مقاله ، به بررسی اثر افزودن زئولیت به قیر برای کاربرد در مناطق سردسیر پرداخته می شود. بدین منظور نمونه هایی شامل زئولیت ساخته شده و در چرخه ذوب – انجماد قرار داده شد. نتایج حاکی از آن است که زئولیت در کل افزودن زئولیت در ابتدا منجر به افزایش وزن مخصوص و سفت تر شدن قیر می شود و در مواردی با افزایش درصد زئولیت کندروانی اولیه کاهش پیدا کرده که این را می توان به افزایش میزان حباب در قیر ربط داد. و البته افزودن زئولیت منجر به کاهش در روند پیرشدگی قیر و حفظ خواص اولیه آن در چرخه ذوب و انجماد آن می شود و از این لحاظ می توان گفت که موجب بهبود کارایی نهایی قیر گردید

زئولیت، آسفالت، چرخه ذوب و انجماد، شکل پذیری قیر، حساسیت دمایی