عادل رفعت جو - کارشناس مدیریت مطالعات کشت و صنعت نیشکر هفت تپه و مدرس دانشگاه پیام نور
عادل مدهچ - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، گروه زراعت واصلاح نباتات

قطع آبیاری با هدف تغییر در فیزیولوژی رشد و افزایش تجمع ساکاروز و کاهش قندهای اینورت از طریق محدودیت رشد رویشی و تغییر در روابط منبع- مخزن از جمله مدیریت های زراعی برای تسریع در رسیدن تکنولوژیکی نیشکر محسوب می شود بمنظور بررسی اثرات زمان قطع آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی واریته های زودرس و میان رس ( CP(69-1062), CP(73-21) ،CP(57--614 با هدف جایگزینی واریته ای مناسب با واریته (CP(57-614 به دلیل کاهش چشمگیر عملکرد این واریته در سالهای اخیر، تحقیقی در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با 3 تیمار و در 3 تکرار در مزارع کشت و صنعت نیشکر هفت تپه اجرا گردید. بدین منظور قطع آبیاری واریته های موردنظر (تیمارها) در یک تاریخ یکسان (1390/6/15) اعمال گردید نتایج نشان داد که در همه تیمارها میزان ساکاروز و درصد خلوص شربت (پیوریتی) با پیشرفت زمان به شکل معنی دار افزایش یافت. میزان ساکاروز (پل) و درصد خلوص شربت (پیوریتی) اندازه گیری شده در اولین نمونه برداری ( 15 مهرماه) برای واریته (CP(57 به ترتیب با 16/8 و 83/7 در سطح بالاتری نسبت به دو واریته دیگر قرار گرفت و واریته های (CP(73 و (CP(69 به ترتیب با میزان ساکاروز 14/9 و 15/3 و درجه خلوص 82/6 و 78/9 در سطوح آماری پایین تری قرار گرفتند.

نیشکر، واریته، قطع آب، عملکرد کمی و کیفی