رحیم عسگری - کارشناس ارشد اگرواکولوژی دانشگاه بیرجند
سهراب محمودی - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
علیرضا کوچکی - استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
عبدالمجید مهدوی دامغانی - دانشیار پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی تهران

بارشد جمعیت و افزایش شهرنشینی برمیزان گسترش ساخت وسازهای مسکونی و صنعتی افزوده شده که دراکثرمواقع زمینهای موردنیاز برای این کارها ازطریق تغییرکاربری اراضی کشاورزی بدست آمده است نابودی اراضی کشاورزی امری فراگیروتقریبا اجتناب ناپذیر شده است این تغییرات دارای پیامدهای ناخوشایندی برای محیط زیست کشاورزی و تنوع زیستی می باشد لذا پژوهشی درسال 1391بهمنظور ارزیابی نقش تغییر کاربری اراضی کشاورزی برسلامت اگرواکوسیستم های منطقه بیرجند بین سالهای 1370تا1390 انجام شد طبق نتایج حاصله مقدار این شاخص همواره با شیب افزایشی همراه بوده بطوریکه درسال 13701/52درصد ازکل اراضی کشاورزی تغییر کاربری یافته ودرسال 1390 باافزایش 15درصدی نسبت به ابتدای دوره به 1/75درصد ازکل اراضی کشاورزی رسیده است همچنین مشاهده شد که این سنجه با سنجه های سرانه زمینهای کشاورزی سطح زیرکشت گیاهان زراعی جمعیت روستایی شاغلان دربخش کشاورزی و زمینهای کشاورزی رها شده که دربررسیهای جداگانه مورد ارزیابی قرارگرفتند به ترتیب دارای همبستگی منفی و مثبت به میزان 0/976-و0/975-و0/8ه68-و0/958نیز بود

سلامت اگرواکوسیستم ، تغییرکاربری ، تخریب اراضی ، مهاجرت روستائی ، سنجه