الناز آذرتاج - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی
علی رسول زاده - دانشیار گروه مهندسی آب دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی
علی اصغری - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
اباذر اسمعلی عوری - دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی

استفاده ازاراضی براساس قابلیت و استعدادآنها یکی ازمسائل بسیارمهم درمدیریت حوزه های آبخیز کشوربه شمار میآید دراین پژوهش رابطه بین تغییرات کاربری اراضی بابرخی خصوصیات خاک رواناب سطحی و رسوب دربالا دست بندالماس دراستان اردبیل بررسی شد ازمایش بصورت فاکتوریل درقالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی باسه تکرار صورت گرفت بدین منظور درمنطقه یادشده درشیب ثابت 25درصد سه نوع کاربری تحت عنوان مرتع دست نخورده مرتع تخریب شده و زمین زراعی به عنوان تیمارهای ازمایش تفکیک شدند سپس درهرکاربری ودرهرکرت با استفاده ازباران ساز بارشی با شدت 1/5میلیمتربردقیقه و به مدت 15دقیقه ایجادوبلافاصله بعدازشروع رواناب هر2دقیقه یکبار ازرواناب نمونه برداری صورت گرفت و برای تعیین برخی خصوصیات خاک نیز نمونه برداری ازخاک داخل هرکرت انجام شد نتایج نشان داد که بین کاربریهای مختلف ازنظر حجم رواناب مقادیرخاک هدررفت و غلظت رسوب درسطح احتمال یک درصد اختلاف معنی دار وجوددارد درمجموع مرتع تخریب شده با تولید 384/17میلی لیتر رواناب و 26/7گرم رسوب بحرانی ترین وضعیت و مرتع دست نخورده با تولید 22/65میلی لیتر رواناب و0/04 گرم رسوب بهترین وضعیت را داشتند

هدررفت خاک ، فرسایش ، حجم رواناب ، باران ساز ، کاربری اراضی