بختیار بهرامی - دکتری معماری با گرایش طراحی شهری، عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان
احسان اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه کردستان

انسان نیاز به حرکت و جنبش دارد و بازی بخش مهمی از این نیاز است. هر فرد برای رشد ذهنی و اجتماعی خود، نیازمند اندیشه و تفکر است، و بازی خمیرمایهی این تفکر است. آمادگی جسمی و روحی برای مقابله با مشکلات بخشی از فلسفهیبازی کودکان است. بازی هرچه گستردهتر، پیچیدهتر و اجتماعیتر باشد، کودک از مصونیت روانی بیشتری برخوردار میشود. در این تحقیق تلاش میشود با بررسی روانشناسی بازی و تاثیر آن بر شکلگیری شخصیت اجتماعی کودک، و همچنین قابلیت های محیط مصنوع در ایجاد فرصتهای مناسب برای سرگرمی کودکان، به ارایه راهکارهایی مناسب جهت طراحی فضاهاییکه با کودکان در ارتباط است، در راستای پاسخگویی بهتر به نیازهای متنوع آنها پرداخته شود. این مقاله به صورت توصیفی – تحلیلی انجام میشود. ابتدا بر اساس مطالعات کتابخانهای مبانی نظری تحقیق استخراج میشود، سپس با بررسی نمونههایی به تطبیق مصادیق با نظریات پرداخته میشود. در نهایت نتایج تحقیق به صورت راهکارهایی جهت طراحی بهتر اینگونه فضاها، در اختیار طراحان قرار میگیرد

محیطهای کودکانه، روانشناسی کودک، روانشناسی بازی، قابلیت محیطی، قرارگاه رفتاری، الگوهای رفتاری