محمود صفارزاده - دانشیاردانشکده فنی مهندسی دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران
هادی گنجی زهرایی - عضوهیئت علمی پژوهشکده حمل و نقل وزارت راه و ترابری تهران ایران
امین میرزابروجردیان - دانشجوی دکتری دانشکده فنی مهندسی دانشگاه تربیت مدرس تهران ایران

تخصیص مناسب بودجه های عمرانی برای ارتقا ایمنی راه ها ازمهمترین مراحل مدیریت ایمنی شبکه راههاست تعیین مناطق پرمخاطره واولویت بندی آنها به لحاظ مخاطره آمیز بودن اساس برنامه ریزی ایمن سازی شبکه حمل ونقل به شمار می اید معمولا تعیین میزان مخاطره مناطق ازطریق بررسی فراوانی تعدادتصادفات نرخ تصادفات و یاشدت تصادفات انجام میگیرد دراین مقاله بااستفاده ازنظریه بیز روشی برای تعیین میزان مخاطره امیز بودن مناطق و اولویت بندی آنها ارایه شده است دراین روش براساس اطلاعات موجود ازتصادفات دریک مقطع که میتواند قضاومت مهندسی و یا اماررویداد تصادفاتدسالهای گذشته را نیز شامل میشود رفتارحادثه خیزی آن براورد شده و سپس با استفاده ازمشاهده رویداد تصادف درسال اخر میزان مخاطره امیزی آن مقطع براورد میشود سپس این مناطق که انزظر خصوصیات مختلف ترافیکی وهندسی مشابه هستند براساس احتمال حادثه خیزی آنها اولویت بندی میشوند

نظریه بیز ، مقاطع حادثه خیز ، اولویت بندی ، تابع توزیع پیشین ، تابع توزیع پسین