رسول رسولی منش - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی حفاری و بهرهبرداری نفت، دانشگاه شاهرود، دانشکده مهندسی معدن، نفت و ژئوفیزیک، شاهرود
بهزاد تخم چی - دانشیار دانشگاه شاهرود، دانشکده مهندسی معدن، نفت و ژئوفیزیک، شاهرود
علیرضا ساکبی - کارشناس ارشد مهندسی نفت، شرکت ملی حفاری، اهواز

در تحقیق حاضر، تاثیر حضور بنتونایت بر رفتار رئولوژی و همچنین میزان افت صافاب سیالات پلیمری، بررسی شده است.برای تهیهی نمونه سیالات مورد آزمایش از دو نوع پلیمر با دو منشأ متفاوت که کاربرد زیادی هم در سیالات حفاری دارند، استفاده شده است: نشاستهی سیبزمینی که پلیمری طبیعی است؛ و پلیآنیونیک سلولز که با نامPAC در صنعت حفاری شناخته میشود و جزء پلیمرهای طبیعی اصلاح شده محسوب میشود. همچنین از 3 نوع آب متفاوت آب فاقد افزودنی یا همان آب شیر، آبدریا و آب اشباع از نمک سدیم کلراید( به عنوان فاز پیوستهی نمونه سیالات استفاده شده است. تعداد 33 نمونه سیال 51 نمونه از آنها حاوی پلیمر نشاسته و 51 نمونهی دیگر حاوی پلیمرPACتهیه و تحت آزمایش قرار گرفتند. خواص رئولوژی و میزان افت صافاب نمونه سیالات، قبل و بعد از افزودن مقادیر مختلف بنتونایت به ترکیب سیالات، اندازهگیری و نمودارهای مربوط به آن-ها رسم شده و با مقایسهی آنها، تاثیری که حضور بنتونایت و نیز نوع آب مورد استفاده به عنوان فاز پیوسته، بر رفتار نمونهسیالات گذاشته است بررسی شده است. نتایج نشان دادند که افزایش بنتونایت در ترکیب نمونه سیالات پلیمری، باعث افزایش خواص رئولوژی این سیالات میشود؛ ولی پارامتر افت صافاب در مقادیر کم بنتونایت، کاهش یافته و با افزایش بنتونایت، مقدار اینپارامتر نیز بیشتر میشود. همچنین میزان شوری فاز پیوستهی سیال، بر کارایی نشاسته، بر خلاف پلیآنیونیک سلولز، تاثیر چندانی ندارد.

سیال پلیمری، بنتونایت، نشاسته ی سیب زمینی، پلی آنیونیک سلولز، خواص رئولوژی، افت صافاب، سیال حفاری پایه آبی