خدیجه رحیمی بالکانلو - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
مهدی قربانی - استادیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
محمد جعفری - استاد دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
علی طویلی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

فقدان نظام اجتماعی منسجم و به هم پیوسته از چالش های مهم و اساسی در عرصه های منابع طبیعی، علی الخصوص در مناطق خشک می باشد. واقعیت انکارناپذیر در این مناطق وجود اکوسیستم های شکننده و حساس است که در ارتباط مستقیم با سیستم های اجتماعی یا همان بهره برداران این مناطق می باشد. در این تحقیق از رویکرد تحلیل شبکه اجتماعی به عنوان ابزاری نوین در برنامه ریزی مدیریت پایدار و هماهنگ با سیستم های انسانی در مناطق خشک بهره گرفته شده است. بر اساس نتایج به دست آمده میزان انسجام اجتماعی بر اساس تحلیل روابط اجتماعی(اعتماد بین شخصی و مشارکت) ضعیف می باشد و از طرفی بر اساس شاخص دوسویگی پیوندها میزان پایداری شبکه نیز در حد ضعیف تا متوسط برآورد شده است لذا سرمایه اجتماعی شبکه نیز در حد ضعیف تا متوسط است. بر اساس اندازه شاخص تمرکز شبکه بر اساس پیوندهای درونی و بیرونی اعتماد و مشارکت می توان بیان نمود الگوی ساختاری شبکه پراکنده است. در این راستا می توان بیان نمود که تقویت انسجام اجتماعی و سرمایه اجتماعی در بین ذینفعان محلی از الزامات دستیابی به مدیریت پایدار مراتع سامان عرفی چنگی در این منطقه می باشد.

تحلیل شبکه اجتماعی، اعتماد، مشارکت، انسجام اجتماعی، سرمایه اجتماعی