CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تعیین بهترین محیط کشت و سطح هورمونی به منظور ریشه دار کردن نو ساقه های سه ژنوتیپ گل محمدی

عنوان مقاله: تعیین بهترین محیط کشت و سطح هورمونی به منظور ریشه دار کردن نو ساقه های سه ژنوتیپ گل محمدی
شناسه ملی مقاله: HBHEAITH01_077
منتشر شده در اولین همایش ملی گیاهان دارویی،طب سنتی و کشاورزی ارگانیک در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمد امیدی قلعه محمدی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گیاهان زینتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
عباس یداللهی - عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
نورالله احمدی - عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
نرگس انگیزه - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی گروه کشاورزی مرکز تحقیقات تکمیلی دانشگاه پیام نور

خلاصه مقاله:
گل محمدی یکی ا ز گیاهان دارویی مهم و اقتصادی در ایران و جهان می باشد. اهمیت ا ین گیاه در تولید اسانس و گلاب از گلبرگ های آن می باشد که در صنایع آرایشی بهداشتی و دارویی کاربرد فراوان دارد، همچنین از گلاب گل محمدی در صنایع غذایی استفاده فراوان می شود. یکی از مهمترین روش های تکثیر گل محمدی ریز ازدیادی از طریق کشت درون شیشه ای است. هدف از این پژوهش بررسی تعیین بهترین محیط و سطح هورمونی برای ریشه دار کردن نوساقه های حاصل از ریزازدیادی نوساقه های گل محمدی بود. پس از ا نجام ضدعفونی و استقرار در محیط کشت MS نوساقه ها به منظور پرآوری به محیط کشتهای MS تغییر یافته شدند و در نهایت به محیط کشتهای 1/2MS و LS با سطوح هورمونی 1 و 2 میلی گرم بر لیتر IBA جهت ریشه زایی منتقل شدند. بهترین درصد ریشه زایی در محیط کشت 1/2MS حاوی 2 میلی گرم بر لیتر IBA به دست آمد و همچنین بیشترین طول ریشه ها را زنوتیپ گالیکا در محیط کشت 1/2MS داشت. همچنین نوساقه های که در محیط کشت MS کشت شده بودند بیشترین تعداد ریشه را داشتند.

کلمات کلیدی:
گل محمدی، ریزازدیادی، کشت درون شیشه ای، پرآوری

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/329882/