هادی پاینده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه جامع امام حسین (ع) تهران.
علی ناصری - استادیار دانشگاه جامع امام حسین (ع) تهران.

فن آوری بیومتریک یک روش خودکار برای تشخیص افراد بر اساس )بیومتریک تک پارامتری یک یا ترکیبی از ویژگی های فیزیولوژیکی و یا رفتاری )بیومتریک چندپارامتری است. اخیرا بیومتریک چندپارامتری با عملکرد بالای خود در سیستم تشخیص بیومتریک فواید قابل توجهی را ازآن خود کرده است. تا به امروز، سه سطح از تکنیک های ترکیب یعنی ترکیب در سطح ویژگی، ترکیب در سطح تصمیم گیری و ترکیب در سطح تطبیق امتیاز فراهم شده است. در این مقاله بیومتریک چند پارامتری را برای تصاویر چهره و اثر کف دست با استفاده از تکنیک های ترکیب در سطح ویژگی معرفی می کنیم. پردازش تصویر گابور بر اساس ویژگی های تفکیکی استخراجی استفاده شده است، در حالی که تحلیل مولفه های اصلی (PCA) و تحلیل تفکیک خطی (LDA) به منظور کاهش ابعاد در هر روش استفاده می شود. ویژگی های خروجی LDA به صورت سریالی ترکیب و با فاصله اقلیدسی طبقه بندی شده است. نتایج تجربی بر اساس پایگاه داده های ORL چهره و پلیU- اثر کف دست ثابت می کند که این روش نرخ شناسایی بیومتریک ترکیبی تولید شده نسبت به بیومتریک تک پارامتری توانایی فزاینده ایی دارد. در این مقاله یک روش همجوشی در سطح ویژگی های چهره و اثرکف دست استخراج شده باLDA ارائه شده است. به منظور تکمیل استخراج ویژگی های تفکیکی از شروط، تصویر گابور بر اساس تبدیل است که در مراحل اولیه پردازش استفاده شده است. نتایج به دست آمده به عنوان یک مقایسه بین نرخ تشخیص تولید شده با بیومتریک تک پارامتری و بیومتریک چندپارامتری ارائه شده است.

بیومتریک چندپارامتری، تشخیص چهره، تشخیص اثر کف دست، ترکیب، سطح ویژگی