علیرضا میرزاگل تبار روشن - استادیار دانشکده مهندسی عمران –مجتمع فنی ومهندسی نوشیروانی بابل-د
حسین صباغ زاده - دانشجوی مهندسی عمران مجتمع فنی ومهندسی نوشیروانی بابل-دانشگاه ماز

زمانیکه وضعیت بحران از نوع وقوع زلزله در جامعه پدید می آید شریانهای حیاتی (life lines) جامعه اعم ازشهروروستا دچارآسیبهای اساسی می شوند.از سرگیری ارائه خدماتی چون آبرسانی،برقرسانی،گازرسانی،ترافیک وحمل ونقل، تلفن واینترنت ،سیستم فاضلاب ودیگر خدمات ضروری ،و نیزآغاز به کار دوباره شبکه حمل ونقل همگانی ،پارکها و مراکز تفریحی ،تعمیر و بازسازی مدارس همگانی ،کتابخانه، بیمارستان،مجتمع های درمانی(کلینیک)،مراکز پلیس و آتش نشانی و دیگر ساختمان ها و تاسیسات شهری ،ادامه کار پروژه های اجتماعی که پیش از فاجعه برنامه ریزی شده یا به دلیل فاجعه متوقف شده از مهمترین اقدامات بازسازی پس از بحران است که نیاز مند برنامه ریزی دقیق توأم با بهینه سازی به منظور بازگشت سریع جامعه به حالت عادی و طبیعی خود است.باتوجه به نقش بسیار حائز اهمیت شریان های حیاتی درساختار مهندسی شهری بدیهی است که هرگونه دیرکرد در بازسازی شریانهای حیاتی ویا بازسازی بدون توجه به اولویت ها سبب آسیب های اساسی در بعد ساختاری و از آن مهمتردر بعد اجتماعی می شود. تا حال هیچ گاه یک برنامه یا الگوریتم جامع که راهنمای دقیق عملیاتی، برای باز گرداندن شریانهای حیاتی جامعه به حالت عادی باشد توسط هیچ پژوهشگری یا سازمانی بطور دقیق وجامع مورد تجزیه وتحلیل قرار نگرفته است. برای جلوگیری از بی نظمی و از دست دادن زمان،در عادی سازی عملکرد شریانهای حیاتی در شرایط بحرانی نیاز به برنامه‌ریزی با نگاه مهندسی ماکروسکوپی وکلان وخرد مطابق با استراتژی است. در این مقاله در نظر است با توجه به اصول اساسی مهندسی سیستم ها و برمبنای روش ریاضیات مهندسی پیشرفته چگونگی انجام عملیات عادی سازی شریانهای حیاتی در غالب ارائه ایده الگوریتم تهیه برنامه جامع ِ و با هدف باز گرداندن سیستم در سریع ترین زمان ممکن وبا کمترین هزینه به حالت عادی پرداخته شود.

مدیریت بحران،شریانهای حیاتی، برنامه ریزی ، بهینه سازی، مهندسی سیستم