زهرا بابایی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه باغبانی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین
مختار حیدری - استادیار گروه باغبانی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین
محمدرضا صالحی سلمی - استادیار گروه باغبانی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین
حبیب اله نادیان - استاد گروه خاکشناسی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین

کمبود آهن یکی از مشکلات مهم در تولید محصولات زراعی و باغبانی در مناطق خشک و نیمه خشک و یا زمین های آهکی میباشد. درحال حاضر انواع مختلف کودهای شیمیایی و ترکیبات حاوی آهن وجود دارد ولی در مورد مقایسه تاثیر این کودها در محصولات باغبانی اطلاعات محدودی وجود دارد. در آزمایش حاضر اثر کاربرد غلظت های 5، 7/5 و 10 میلی گرم آهن در کیلوگرم خاک از کودهای سولفات آهن، سکوسترین آهن و نانوکلات آهن در سه نوبت زمان کاشت، زمان کاشت+ یک ماه پس از کاشت، زمان کاشت + شروع گلدهی بر میزان سیزینگی، کلروفیل a و b ، کلروفیل کل، کارتنوییدهای کل برگ توت فرنگی (Fragaria× ananassa) رقم کاماروزا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد برهمکنش اثرات نوع کود، غلظت آهن و زمان کاربرد آهن بر میزان کلروفیل a برگ در سطح 1% و بر میزان کلروفیل کل در سطح 5% معنیدار بود. بیشترین کلروفیل a برگ در تیمارهای سولفات آهن غلظت 10 میلیگرم آهن در کیلوگرم خاک و سکوسترین آهن غلظت 7/5 میلیگرم آهن در کیلوگرم خاک در زمان کاشت وجود داشت که با کلروفیل a در تیمار سولفات آهن غلظت 5 میلیگرم آهن در کیلوگرم خاک در زمان کاشت اختلاف معنیدار نداشت ولی به طور معنیداری بیشتر از میزان کلروفیل a در سایر تیمارها بود. بیشترین میزان کلروفیل کل برگ در تیمار 01 میلیگرم آهن در کیلوگرم خاک از کود سولفات آهن و 7/5 میلیگرم آهن از کود سکوسترین آهن در زمان کاشت وجود داشت که به طور معنیداری بیشتر از کلروفیل کل در سایر تیمارها بود. اثر زمان مصرف و نوع کود آهن بر نسبت کلروفیل a/b در سطح 5% معنی دار بود. اثر تیمارها بر میزان کلروفیل b و یا نسبت کلروفیل کل/ کل کارتنوئیدهای برگ معنیدار نبود. پیشنهاد میگردد در مطالعات بعدی اثر کودهای حاوی آهن بر میزان رنگدانه های فتوسنتزی برگ در ارقام مختلف توت فرنگی مورد مقایسه قرار گیرد.

سولفات آهن، سکوسترین آهن، نانوکلات آهن، کلروفیل a