محمد جواد رنجکش - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد
نوید رضا لطفیان علاف - دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد
میلاد جعفری مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه فردوسی مشهد
وحید بهرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد عل ک سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد

یکی ازعوامل واگرایی کشورهای حوزه خلیج فارس درسالیان اخیر برداشت متفاوت ازمقوله یا منبع تهدید نزد رهبران و نخبگان آن ها بوده است بنحویکه هریک ازآنها درراستای تامین امنیت و منافع ملی خود درمنطقه عوامل خاصی را به عنوان تهدید امنیت و منافع ملی خود معرفی نموده اند کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بیش ازآنکه تهدید را ازناحیه بازیگران فرامنطقه ای مداخله گر درمنطقه احساس نمایند این تهدید را ازناحیه ایران و به دلایلی همچون نگرانی ازشکل گیری هلال شیعی به رهبری ایران نگرانی ازقدرت یابی ایران و افزایش نقش و جایگاه ایران درمنطقه انگیزه های ایران مبنی برمداخله درامور داخلی کشورهای خلیج درقالب اصل صدورانقلاب ذهنیت تاریخی و دیدگاه های ادراکی بدبینانه تاریخی درروابط ایران و اعراب و نقش ایران رادرتملک بخش اعظمی ازخلیج فارس به عنوان منطقه ای با جاذبه های فراوان برای منافع اقتصادی سیاسی وامنیتی نظامی کشورها حاشیه خلیج فارس و هم پیمانان آنها ایفا م یکند می بیند ازطرف دیگر برداشت ازتهدید نزد تصمیم گیرندگان سیاست خارجی ایران بیش ازآنکه ازجانب بازیگران منطقه ای احساس شود این حساسیت ازجانب دیگران مداخله گرخارج ازمنطقه ازجمله ایالات متحده امریکا وهم پیمانان آ«ها تلقی میگردد براین اساس تلاش نوشتار حاضر پاسخ به این سوال اصلی است تفاوت دربرداشت ازتهدید نزد رهبران و تصمیم گیرندگان سیاست خارجی کشورهای حاشیه خلیج فارس منجر به چه رفتاری درسیاست خارجی این کشورها شدها ست ؟

خلیج فارس ، سیاست خارجی ، تهدید ، امنیت ، برداشت ذهنی