مهدی محمدی - استادیار دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
سیدعلی حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی، دانشگاه تهران
مهدی حمیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی، دانشگاه تهران
بهروز محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی، دانشگاه تهران

محصولات و سیستم های پیچیده (CoPS)، نقش مهم و روزافزونی در فعالیت های اقتصادی بنگاه ها، صنایع و کشورها ایفا می کنند. کشورهای پیشرفته صنعتی امروزه بیش از پیش به سمت تولید و استفاده از این نوع محصولات حرکت می کنند. اما تولید این نوع از محصولات همواره با پیچیدگی های خاص خود همراه است و شرکت ها و سازمان های تولید کننده این نوع محصولات، خصوصاً در کشورهای پیرو، قادر نیستند که به تنهایی به تولید این نوع محصولات بپردازند. لذا همکاری فناورانه جزئی جدایی ناپذیر از تولید این نوع محصولات محسوب می گردد. در همین راستا، ا ین پژوهش، پس از ارائه ا دبیات مربوط به محصولات و سیستم های پیچیده، به معرفی انواع روش های انتقال فناوری می پردازد و مدل ها و شاخص های مطرح شده در ادبیات در جهت انتخاب روش مناسب انتقال فناوری را مورد بررسی قرار می دهد. در ادامه با بررسی شرکت توگا و فناوری مهندسی و ساخت توربین به عنوان مورد مطالعاتی، این شاخص ها را مورد آزمون قرار می دهد. برای این منظور پس از توزیع پرسشنامه به رتبه بندی مدل های انتقال فناوری مناسب برای این شرکت با استفاده از روش ترکیبی AHP و TOPSIS پرداخته است. روش تحقیق استفاده شده در این پژوهش از نوع مطالعه کتابخانه ای، تحقیق میدانی و همبستگی می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان چنین بیان کرد که انتقال فناوری در این شرکت با استفاده از یکی از روش های ایجاد واحد تجاری مشترک: و یا سرمایه گذاری مشترک بهترین نتیجه را در پی خواهد داشت.

محصولات و سیستم های پیچیده، همکاری فناورانه، انتقال فناوری، مدل AHP، مدل TOPSIS