المیرا حبیبیان - گروه معماری، دانشجوی کارشناسی ارشد معماری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، گیلان، ایران
یاسر کریم بخش - گروه معماری، دانشجوی کارشناسی ارشد معماری معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، گیلان، ایران
امیررضا کریمی آذری - گروه معماری، استادیار دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، ایران

ورزش به عنوان فعالیتی اجتماعی و فرهنگی در زندگی امروز نقشی اساسی و بنیادی دارد و برهمین اساس نه تنها یک روز،بلکه تمام روزها و ساعات زندگی را تحت الشعاع قرار می دهد.اگر چه امروزه تغییر و تحولاتی در مدیریت ورزشی کشورایجاد شده است ولی تا رسیدن به معیارها و استانداردهای جهانی فاصله وجود دارد. تاسیسات و اماکن ورزشی نیز از این قاعده مستثنی نیست و هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی برای دستیابی به استانداردهای معمول و مرسوم بین المللی، نیاز بهبرنامه ای مدون دارد. مطالعه و ارزیابی کاربری ورزشی شهری به عنوان یک ضرورت اساسی در برنامه ریزی های مدیریت وتوسعه شهری مطرح است. امروزه اهمیت و ضرورت مطالعه و بررسی این فضاها با توجه به نیازهای شهروندان بیش از پیش مشهود است. بی شک استقرار مناسب و توزیع منطقی فضاهای ورزشی و ایجاد مکان های ورزشی متضمن سلامت افرادجامعه و همچنین در دسترس بودن این فضاها برای همه شهروندان می تواند به عنوان عامل مهم در جهت سلامت اجتماعی و روانی شهروندان عمل نماید. در پژوهش حاضر سعی بر آن است تا این مساله در شهر لاهیجان به چالش کشیده شود. لذا ابتدا مراکز ورزشی به لحاظ کمی که شامل مساحت و سرانه کاربری موجود است مورد بررسی قرار می گیرد که هدف آن تهیه نمونه های آماری وارقامی و برنامه ریزی کالبدی مرتبط با مجموعه های ورزشی این شهر می باشد. برای داشتن چنین محیط های سالم، دردرجه اول نیاز به شناخت بیشتر محیطی و فرهنگی و اجتماعی و ... بوده و بعد با توجه به آنها، نیاز به برنامه ریزی های کالبدی برای فضاهای ورزشی متناسب با آمار و ارقام موجود می باشد .این تحقیق به شکل کمی و از نوع توصیفی تحلیلی -بوده که با توجه به اطلاعات و داده های آماری از سازمان های ذیربط مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، ابتدا با درنظر گرفتن داده ها و اطلاعات مورد نیاز از سازمان ها و ادارات ذیربط، جمعیت آماری سال 0931 در شهر لاهیجان برابر 35140 نفر، و با استفاده از فرمول های آماری تخمین جمعیت، برای سال 0939 ، جمعیتیبرابر105429نفروبرای افق طرح جمعیتی 25سال اینده یعنی سال 1418 273060نفرتخمین زده شده وهمچنین با درنظر گرفتن سرانه های استاندارد کاربری های ورزشی که برابر 5 می باشد، سرانه ورزشی در این شهر برای افق طرح 0/50بوده، یعنی سرانه ورزشی لاهیجان 3/50 درصد با سرانه های استاندارد آن اختلاف دارد لذا با افزایش رشد جمعیتی در افق طرح و افزایش علاقه مندان به ورزش، این شهر با کمبود مساحت فضاهای ورزشی مواجه خواهد شد.بدون شک مدیریت و اجرای مطلوب و موفق برنامه های تربیت بدنی و ورزش، مستلزم فراهم آوردن مجموعه ایاز شرایط و امکانات است. به نظر می رسد یافته های این تحقیق به ایجاد و توسعه و بهره برداری مطلوب از اماکن و تاسیسات ورزشی و فراهم نمودن تسهیلات لازم جهت دسترسی آسان علاقه مندان ورزشی به این فضاها خواهد بود که به تبع آن ارتقای سرانه ورزشی این شهر به سطح استاندارد را در پی خواهد داشت.

برنامه ریزی کالبدی، ارزیابی کمبودها، تحلیل کمی، ورزشی، لاهیجان