مجتبی قدیری معصوم - استاد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
حمیدرضا باغبانی - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
حمیده نورانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری.

امروزه گردشگری بهطور گسترده و در ارتباط مستقیم با کاهش فقر در نواحی روستایی کشورهای درحالتوسعه به کارگرفته میشود. در این مقاله هدف، بررسی ادبیات موجود درزمینه گردشگری روستایی و معیشت پایدار برای دستیابی بهچارچوب ترکیبی از این دو در ارتباط با شرایط روستاهای ایران است. روش مقاله، اسنادی و کتابخانهای بوده و از منابع داخلی و خارجی استفاده شده است. یافتهها نشان میدهد که معیشت پایدار در راستای گردشگری باید با زمینه بیشتری از گردشگریمورد بررسی قرار گیرد بهجای آنکه گردشگری صرفا بهعنوان ابزاری برای رسیدن به توسعه در نظر گرفته شود. دوم اینکهSLAبه دنبال دستیابی به پایداری معیشتی در سطح خانوار و اشخاص است درحالیکه گردشگری پایدار اغلب بهعنوان صنعت به کار میرود و مقصد و اهداف نیز وسیعتر است و مقیاس های سطح کلان را شامل میشود؛ بنابراین لازم است تا تلفیقی از کششها و فرصتها بین SLAو گردشگری کشف شود. سوم اینکه، تحقیقات مربوط به گردشگری نشان میدهدکه نگرانی ساکنان محلی در مورد مشارکت در نظارت سیاسی در زمینه توسعه گردشگری افزایش یافته است چراکه با مشارکت کمتر داراییهای مردم محلی از دیدگاه معیشتی با خطر مواجه است. ازاینرو، نیاز است تا مفهومی جدید از دارایی سازمانی اساسا مشارکت جامعه با مفهومSLAیکی شود. درنهایت اینکه از این موارد معیشت مبتنی بر گردشگری پایدار تعریف وراهبرد معیشت پایدار مبتنی بر گردشگری SLFTپیشنهاد میشود.

گردشگری، گردشگری روستایی، معیشت پایدار ، SLFT ، ایران