مروارید سفری وصال - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دبیر دبیرستان مجتمع نابینایان حضرت عبدالعظیم
غلامعلی افروز - استاد دانشگاه تهران
مهدیه صالحی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
نفیسه سفری وصال - کارشناس ارشد آموزش زبان انگلیسی و دبیر کودکان استثنایی

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه رابطه عاطفی همسران )قبل از تولد، حین بارداری و بعد از تولد کودک( و رضایت زناشویی در والدین کودکان درخود مانده و عادی بوده است. به همینمنظور تعداد 15 زوج( جمعا 30 نفر) از والدین کودکان خودمانده در مقطع ابتدایی و 19 زوج(جمعا 38 نفر) از والدین کودکان عادی به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. داده ها از طریق پرسشنامه رضایتمندی زوجیت افروز و پرسشنامهای که توسط متخصصین این رشته تنظیم شده بود جمع آوری گردیده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی یک راهه و آزمون براون فورسایت استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان میدهند که از میان متغیرهای فرض شده در پژوهش بین رضایتمندی زوجیت والدین کودکان درخودمانده و عادی و همچنین بین رضایتمندی زوجیت پدران و مادران کودکاندرخودمانده تفاوت معنادار وجود ندارد، اما بین رابطه عاطفی با همسر قبل از بارداری، هنگام بارداری و بعد از تولد کودک با رضایتمندی زوجیت والدین کودکان درخودمانده و عادی تفاوت معنادار وجود دارد. به سخن دیگر، از نظر روابط متقابل عاطفی در دوران بارداری مادر و بعد از تولد فرزند والدین کودکان عادی وضعیت مطلوب تری دارند.

رابطه عاطفی، رضایت زناشویی، والدین، در خود مانده، کودکان