سیدعلی حسینی - مدیر مرکز مشاوره موسسه آموزش عالی ایوانکی
محمدحامد حسینی - مدرس موسسه آموزش عالی غیردولتی - غیرانتفاعی ایوانکی
سیداحمد حسینی - هیات علمی موسسه آموزش عالی غیردولتی - غیرانتفاعی ایوانکی

سلامت روان یا بهداشت روان جزء مهمی از ابعاد سلامت انسان است، از این رو فرد را از جنبه های شناختی، عاطفی وتوانایی های خود برای ایجاد ارتباط با دیگران آگاه می سازد. انسان با داشتن سلامت روانی، بهتر می تواند بر استرس ها و فشارهایزندگی فائق آید و کارهای روزانه خودرا پربار تر و سودمندتر گرداند، همچنین فرد مفیدی برای جامعه باشد. اختلالات و مشکلات روانی، عصبی با تاثیر روی سلامت فرد، کارکرد وی را در جنبه های مختلف زندگی (فردی، خانوادگی و اجتماعی) دستخوشاختلال می سازد. برخورداری از سلامت روان برای مدیران بحران یکی از مولفه های اساسی می تواند باشد. در این پژوهشسلامتروانی نمره ای است که آزمودنی از پرسشنامه محقق ساخته بررسی ویژگی های شخصیتی مدیران بحران کسب می نماید. که در این مقاله به آن پرداخته خواهد شد، و همچنین تاثیر آن برخلاقیت مدیران بحران.خلاقیت توانایی و قدرت پدید آوردن اندیشههای جدید است و نوآوری تبدیل آن به محصول، خدمات و روشهای جدید عملیات است(رابینز، 1374 ). اطلاعات در مغز انسان به شیوههای گوناگونی پردازش میشود که در نیمکره راست و چپ مغز این امرصورت میپذیرد (ناظم و حمودی، 1385:81در مورد ویژگیهای افراد خلاق پژوهشهای فراوانی انجام گرفته است برخی از پژوهشها ویژگیهایی همچون انگیزه پیشرفت بالا،کنجکاوی فراوان،علاقهمندی به نظم و ترتیب، قدرت ابراز وجود در خودکفایی، طرف تفکر انتقادی و امثال آن را بر شمردهاند (قاسمزاده، 1378 ). در این پژوهش خلاقیت نمره ای است که آزمودنی از پرسشنامهمحقق ساخته بررسی ویژگی های شخصیتی مدیران بحران کسب می نماید. با توجه ماهیت بحران ها یعنی تغیر و تحول سریع و دشواری در پیش بینی که باعث در هم شکسته شدن انگاره هایمتعارف زندگی و واکنش های اجتماعی می شود و با آسیب های جانی و مالی، تهدیدها، خطرها و نیازهای تازه ای که به وجود میآورد، خلاقیت و سلامت روان از مولفه های اساسی برای مدیران بحران میباشد، چه در مرحله قبل از بحران که توان پیش بینی وپیش گیری از بحران را داشته باشند و اگر هم بحران به وقوع بپیوندد دچار غافگیری و سردرگمی در تصمیمات جهت مدیریت بحران نشوند و از به اوج رسیدن بحران با توجه به قدرت خلاقیت خود جلوگیری کنند(حسینی و حسینی1392)