حسین حاتمی نژاد - عضو هیات علمی دانشگاه تهران
اکبر لرستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران

رشد شتابان جمعیت کلان شهر تهران طی دهه های گذشته اثرات جبران ناپذیری در حیات اجتماعی و شرایط فرهنگی آن گذاشته است. دینامیک جمعیتی و جابجایی و جایگزینی جمعیت های عمدتاً مهاجر در بافت های فرسوده باعث تشدید عدم تجانس قومی، زبانی و فرهنگی گردیده است. تازه واردان با خرده فرهنگ های متفاوت ناگزیرند در محلات بسیار متراکم و دارای بافت ارگانیک و مغشوش زندگی کنند. متاسفانه به دلیل پایین بودن سطح سواد و فتاوت های فرهنگی از برقراری ارتباط سازنده و پویا با سایر مهاجران ناتوان مانده اند. گسترش بزهکاری در منطقه 9 و عدم تجانس اجتماعی دارای رابطه معنی داری می باشد. ترسیم نقشه اجتماعی گامی در جهت شناسایی سرمایه اجتماعی، روابط و مناسبات درون قومی و بین قومی می باشد. بی گمان با شناخت رفتار اجتماعی ساکنان می توان از آسیب های اجتماعی در این منطقه از کلان شهر تهران جلوگیری کرد. توجه به وجوه افتراق و جنبه های اشتراک ساکنان با خاستگاه های گوناگون در برنامه ریزی و تعادل بخشی مناسبات اجتماعی نقش بسزایی دارد.

نقشه اجتماعی، آسیب پذیری، فرهنگ های کجرو، سرمایه اجتماعی، ناهنجاری، کلان شهر تهران