رامین کرمی - هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز
حمیدرضا ماجدی - مدیریت فنی و مهندسی سازمان آب و برق خوزستان
فاطمه حسنی - شرکت مهندسین مشاور زیست آب پژوهان
حسن شجاعی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی ( دانشگاه تربیت مدرس )

اجرای پروژه های متعدد مهندسی در محدوده اراضی مشترک نیازمند نظارت و آینده نگری و اعمال مدیریت بر تقابل اثرات این طرحها در حین اجرا و در طی عمر مفید این پروژهها می باشد . عموماً عدم هماهنگی لازم بین شاخههای مختلف علوم مهندسی، منابع آب و زمین شناسی در روند مطالعات ، طراحی و اجرای سدها و شبکه های آبیاری و زهکشی همواره صدمات جبران ناپذیری را بر پتانسیل آبی هر منطقه وارد نموده و راندمان طرح ها را کاهش میدهد . با وجود انجام مطالعات گسترده پایه در خصوص منابع آب زیرزمینی، عموما طراحی شبکه های آبیاری و احداث سدها صرفا بر مبنای عواملی چون مورفولوژی و نیاز آبی، الگوی کشت و جنس خاک، منابع تامین آب و نحوه زهکشی پساب صورت گرفته و طرح از لحاظ اقتصادی، زیست محیطی و مهندسی ارزش ارزیابی و تحلیل می گردد . غافل از اینکه اثرات مخرب کمی و کیفی این پروژه ها در طول زمان، گاه صدمات جبران ناپذیری بر سایر پتانسیل های قابل دسترس محدوده این طرح ها می گذارد . در این مقاله ضمن اشاره به مواردی که بدون توجه به برخی اصول علمی در طی زمان اجرای برخی پروژه های مهندسی و خصوصا پس از آن موجب بالاآمدگی سطح آب زیرزمینی در دشت مورد مطالعه ( بهبهان ) گردیده و مشکلاتی چون زهدار شدن اراضی ، شوری منابع آب و آبگرفتگی معادن را به دنبال داشته است ، علل ایجاد این بحران و راهکارهای حل این مشکل جهت احیائ عمق برداشت منابع قرضه در معادن مجاور این طرح ها مورد توجه قرار گرفته است .

منابع قرضه، آب گرفتگی، هیدروژئولوژی، معدن مارن