غلامرضا معینی - انجمن خوردگی ایران
حمیدرضا فیاضی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

آلیاژهای آلومینیوم – لیتیم یکی ازجدیدترین گروههای آلیاژهای آلومینیوم می باشند که با اضافه کردن لیتیم به گروههای CU , Al-CU-Mg, Al-Mg , Al- توسعه انها صورت گرفته است. آلیاژهای آلومینیوم – لیتیم به سبب داشتن دانسیته پایین و مدول الاستیک بالا و مقاومت عالی به انتشار ترک خستگی و تافنس مناسب در دماهای بسیار پایین، کاربردی بسیار نامناسب را در سازه های هوا فضا و تجهیزات مصرفی در دماهای کاری خیلی پایین کسب نموده اند. برخی محدودیتهای آلیاژهای آلومینیوم – لیتیم از جمله مشکلات جوشکاری و حساسیت نسبت به ترک خوردگی تنشی (SCC) کاربرد این آلیاژها را کاهش می دهد. این آلیاژها در وضعیت پیر شده نسبت به SCC در طول مرز دانه ها حساس هستند. در حالیکه حجم قابل توجهی از فعالتهای بر روی تاثیر عملیات حرارتی پیرسازی رایج در بهبود رفتار SCC این آلیاژها انجام می شود. اطلاعات سیستماتیک کمی در این رابطه بر روی واکنش الیاژهای Al-Li به عملیات R.R وجود دارد، که این عملیات روی آلیاژهای Al-Li بدون اینکه استحکام و سختی را کاهش دهد موجب افزایش مقاومت به SCC می گردد. دراین تحقیق با بررسی حرارتهای مختلف پیرسازی شرایط بهینه عملیات مشخص شده و بهترین حالتی که در آن استحکام و سختی مناسب می تواند بدست آید ارائه گردیده است.